genaamd 'Bosch', bestaan.
Dat was ongeveer tussen de 13e en de 16e eeuw.
Bosch lag gelegen tussen Schiermonnikoog en Rottumeroog.
Het Eiland was tot 1530 eigendom van het klooster van Aduard.
Het eiland, met daarop het dorpje Cornsant, verdween tijdens de Allerheiligenvloed van 1570 grotendeels in zee,
waardoor het onbewoonbaar werd.
Volgens sommige bronnen zou op het eiland een dorp Cornsand hebben gelegen,
volgens andere bronnen was Cornsand ooit een apart eiland dat op enig moment met Bosch was samengesmolten.
Tot 1570 woonden er mensen op dit eiland.
Er stond een huisje voor de strandvoogd. Die moest gestrande schepen en goederen bergen.
Rond 1640 was het niet meer dan een zandplaat.
Voordat het Eiland Bosch in de Zee zonk in 1717 bleek volgens het
geboortenregister nog kinderen werden geboren
Enkele decennia later groeide het eiland weer iets aan, maar in 1717 verdween Bosch tijdens de Kerstvloed voorgoed in zee.
Vanwege de langzaam oostwaarts kruipende Waddeneilanden kan dat geweest zijn dat Bosch nu onder het oostpunt van het huidige Schier ligt.
Ergens ten oosten van paal 14.
Simonszand ligt op de locatie waar tot begin 18e eeuw Bosch heeft gelegen, een klein eiland met op zijn minst 1 huis erop.
Resten van die bewoning zijn nooit gevonden of opgedoken.
Maar nu de zee een geul heeft geslagen door Simonszand en er dus diepere lagen vanonder het zand zijn blootgewoeld, bestaat de kans dat daarmee ook resten of overblijfselen van dit verdronken eiland zijn terug te vinden.
Bron: Meer....
