Het middeleeuwse eiland Moenkenlangenoe (Monnikenlangenoog) lag waarschijnlijk op de plek van het tevens verdwenen eiland Bosch en het huidige Rottumerplaat en Rottumeroog.
Het Eiland lag tussen Schiermonnikoog en Borkum.
In de late middeleeuwen moet dit een groot bewoond eiland zijn geweest tussen de Lauwers en de Eems.
Monnikenlangenoog was tussen de 12 en 15 kilometer lang en er stond een dorpje.
Tussen 1400 en 1570 brak dit eiland in twee stukken,
Zo ontstond de eilanden Rottumeroog en Bosch.
In de oude kronieken van abt Emo staat een lange hevige oorlog tussen Eenrum en Uithuizen over de bezitsrechten op dit vroegere eiland beschreven.
In de veertiende eeuw was Moenkelangenoe in het bezit van de kloosters Rottum en Oldeklooster,beide op het Groningse vasteland.